The Effect of Urban Sprawl on Land Use Change in Mersin, Turkey

Abstract

Urbanization processes are progressing rapidly all over the world and especially affect the planning processes of developing countries negatively. Rapid urbanization resulting from the demand of the increasing population prevents controlled growth and causes land use decisions to be taken without adequate analysis. In order to continue people’s lives in a healthy and self-sufficient living environment, it is necessary to ensure the sustainable use of fertile soil and all natural resources. As a result of uncontrolled growth in these areas, irreversible damage occurs to natural resources. The aim of this study is to determine the distribution of the urban texture on the natural environment and the changing area uses in the 10-year period in Mersin, one of the developing cities. For this purpose, land uses are grouped under 4 main headings as settlement, agricultural lands, forest areas and unused areas.In the 20-year period between 1998 and 2018, it was determined that the amount of urban area doubled and the total forest area decreased by 2/3 in the study area, which was approximately 35,000 hectares. As a result, it was determined that urban development caused a serious loss of agriculture and forest areas, and thus, it was emphasized that the protection of natural areas should be considered in making urban plan decisions in order to ensure urban sustainability.

Kentleşme süreçleri tüm dünyada hızlı bir şekilde ilerlemekte ve özellikle gelişmekte olan ülkelerin planlama süreçlerini olumsuz etkilemektedir. Artan nüfusun talebi sonucunda ortaya çıkan hızlı kentleşme, kontrollü büyümeyi engellemekte ve alan kullanım kararlarının yeteri kadar analiz edilmeden alınmasına neden olmaktadır. Bu alanlarda kontrolsüz büyümenin bir sonucu olarak, doğal kaynaklar üzerinde geri dönüşü olmayan tahribatlar meydana gelmektedir. İnsanların sağlıklı ve kendilerine yeten bir yaşam ortamında hayatlarına devam edebilmeleri için verimli topraklarının ve sahip oldukları tüm doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımının sağlanması gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı gelişmekte olan kentlerden Mersin örneğinde 10 yıllık süreçlerde kentsel dokunun doğal çevre üzerindeki dağılımı ve değişen alan kullanımlarının tespit edilmesidir. Bu amaçla arazi kullanımları, yerleşim, tarım arazileri, ormanlık alanlar ve kullanılmayan alanlar olmak üzere 4 ana başlık altında toplanmıştır. 1998-2018 yılları arasındaki 20 yıllık süreçte, yaklaşık 35.000 hektar olan çalışma alanında, kentsel alan miktarının iki katına çıktığı, toplam ormanlık alanın ise 2/3 oranında azaldığı tespit edilmiştir Sonuç olarak kentsel gelişimin ciddi oranda tarım ve ormanlık alan kaybına yol açtığı belirlenmiş ve böylece kentsel sürdürülebilirliğin sağlanması için kentsel plan kararlarının alınmasında doğal alanların korunmasının gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır.